Yargıtay, haftalık müsaadenin bölünemeyeceğine hükmetti.
Özel bir şirkette çalışan personel, işten çıkarılınca İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Davacı personel, davalı şirkete ilişkin yurtiçi ve yurtdışı projelerinde çalıştığını, haftanın yedi günü 08.00-22.00/23.00 saatleri ortası ve dini bayramların birinci günü hariç tüm genel tatillerde çalıştığını, davalı işverence iş mukavelesinin haksız olarak feshedilmesine karşın personellik haklarının ödenmediğini belirterek bir kısım personellik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etti.
Davalı şirket avukatı davacının şirketin farklı inşaat projelerinde misyon aldığını, projelerin tamamlanması ile iş mukavelesinin de sona erdiğini, brüt fiyat hesaplamasında yurt dışında çalışan emekçi olduğu dikkate alınması gerektiğini, emsal fiyat araştırmasına gerek olmadığını öne sürdü.
Avukat, iş mukavelesinde fiyatının belirlendiğini, buna nazaran bordrolar düzenlendiğini ve banka kanalıyla ödemelerin yapıldığını, bordro ve banka kayıtları birbirini teyit ettiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etti.
Mahkeme, davanın kısmen kabulüne hükmetti. Kararı davalı şirket istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, itirazı reddetti. Davalı şirket kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
“24 SAATTEN AZ MÜSAADE KULLANILMAMIŞ SAYILIR”
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yüksek Mahkeme, haftalık müsaadenin bölünmesi halinde kullanılmamış sayılacağına dikkat çekti.
Kararda şu tabirlere yer verildi: “Hafta tatili müsaadesi kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir mühlet haftalık müsaade verilmesi durumunda, yöntemine uygun formda hafta tatili müsaadesi kullandığından kelam edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna nazaran hafta tatilinin yirmi dört saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamış sayılır.
Somut olayda, Birinci Derece Mahkemesince karara temel alınan eksper raporunda davacının haftanın yedi günü çalıştığı kabul edilerek hafta tatili alacağı hesaplanmıştır. Davacı şahitleri haftada bir gün pazar günleri tatil günleri olduğunu, ancak işin durumuna nazaran hafta tatilinde de çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Evrak çerçevesinde davacının hafta tatili çalışma argümanına ait olarak şahit beyanı dışında yazılı doküman bulunmamaktadır. Evraktaki mevcut kanıt durumuna nazaran, davacı şahit beyanlarının ispata elverişli açık ve net olmadığı dikkate alındığında hafta tatili çalışması savının ispatlanamadığı anlaşılmakla, davacının hafta tatili alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü kusurlu olup, bozmayı gerektirmiştir.”